Herinnerings quilt voor mijn moeke

Donderdag 1 maart zou mijn moeke precies honderd jaar zijn geworden. Nou ja, honderd........ er is mij altijd verteld dat ze 29 februari geboren zou zijn maar dat men dat naar 1 maart had gezet omdat dat makkelijker was.

De creativiteit heb ik grotendeels van mijn moeder en ter nagedachtenis aan haar heb ik haar leven in een vogelvlucht in een quilt gezet.

In het midden staat een huis. Het was ook het middelpunt in mijn moeke's leven. Daar was ze het liefst en ze had geen behoefte om de wereld in te trekken.

De zes harten zijn haar kinderen waar ze zielsveel van hield.

Ze was een klein vrouwtje met een boom van een man, samen 43 jaar getrouwd en ze was zo verdrietig toen mijn vader overleed.

De zes sterren zijn haar koters, ieder een aparte ster want al haar kinderen waren uniek, zei ze altijd.

Ze hield veel van wilde bloemen en planten en ze heeft me veel daarover geleerd.

Ze was onderwijzeres en tijdens het behalen van haar diploma's op de kweek school was ze bijna gezakt, voor één vak. Jullie raden zeker welk?

Borduren was haar lust en leven en hier een paar van haar werkjes .

Ze was een echte koffie leut en dat heb ik zeker van haar over genomen.

Ze hield van vogels , beesten horen buiten en niet in huis zei ze met een knipoog, en er was altijd wel een lieve poes of een leuke hond, die ook bij ons woonden.

En breien, heel veel, jurkjes, sokken, en later voor haar klein kinderen warme wollen kleertjes. Het sokje op de quilt is een ode aan haar brei kunst .

Ze hield van mooie kleren vandaar het hoedje op haar quilt en in het zakje, waar ik het hoedje heb opgezet zit een bonnetje. Dat is een verhaal apart. Mijn moeke was zeer vrijgevig naar haar kinderen maar ze was ook erg zuinig en als je voor haar boodschappen deed wilde ze altijd het bonnetje. Vergat je dat , kon je terug naar de winkel om het als nog te halen. Het werd een gewoonte om te zeggen, nee we vergeten niet het bonnetje ma. Als we naar haar graf gaan en een bloemetje neerzetten leggen we het bonnetje onder het vaasje wetende dat moeke dan heel tevreden zal zijn.

Als laatst zien jullie de twee klavers. Die heb ik in de quilt symbolisch aan haar mee gegeven. Ze heeft het niet makkelijk gehad in haar leven. Vroeg kinderen verloren en hard gewerkt. Het geluk wat ze in haar leven soms heeft moeten missen heb ik in haar quilt verwerkt. Moeke, je was een schat van een moeder en ik heb veel van je geleerd. Hopelijk heb je nu de rust en het geluk na een lang, lang leven.

Vrolijke groetjes Renée