Op een reis door Spanje stapte hij de caravan binnen, ging op bed liggen en begon te spinnen. Kareltje had een nieuw tehuis gevonden.
We hebben hem laten inenten en gezond als hij was mocht mee naar Nederland en had geen probleem met de terugreis. Tijdens onze stops ging hij naar buiten, liep hij achter ons aan maar liep nooit weg en in Nederland vond hij zijn nieuwe huisje prima. Hij dronk altijd uit de kraan iets wat hij in Spanje gewend was en altijd is blijven doen.
Karel ging altijd mee op vakanties en liep dan achter me aan door de bossen en ging je wat te ver uit het zicht, want er moest wel gesnuffeld worden onderweg, dan mauwde hij om te laten weten dat ik even op hem moest wachten.
Kareltje was zó lief maar had ook wel een fel karakter en honden die kon hij wel aan. Ze waren wel bang voor hem en kwamen ze te dicht bij, vluchtte hij nooit weg maar ging er voor en meestal waren de honden dan zo verdwenen.
Kareltje had altijd een grijns waardoor het leek of hij altijd een beetje naar je lachte.
Ze aten saampjes.....
en sliepen soms saampjes.
Op het laast ging het niet meer. Hij werd heel erg benauwd en op mijn schootje heeft de dierenarts hem hiervan verlost.
We hebben hem een mooi plekje gegeven vlak bij de vijvertjes waar hij altijd op uit keek als hij in de vensterbank lag.
Het doet pijn, maar het is ook goed zo en natuurlijk mis ik mijn dikke poe. Een paar dagen ben ik de bossen ingegaan en als ik dan even stilstond hoorde ik zacht miauwen en wist dat Poetje gewoon mee gaat op mijn struintochten want tenslotte hield hij daar ook heel veel van.
Best nog verdrietig maar toch vrolijke groetjes Renée
13 opmerkingen:
Ach Renee wat een ontroerend verhaal heb je er van gemaakt met werkelijk prachtige foto,s. Ja, het is vast god zo, 15 jaar en vast ouder is een mooie leeftijd, maar dat wil niet zeggen dat het mee valt. wat zul je zo,n beestje missen. Hartelijke groet, Jeannet
Wat een fijn leventje heeft deze Spaanse kat bij jullie gehad, gelukkig in je armen overleden, heel vertrouwd. Sterkte met het gemis!
Wat fantastisch dat jullie elkaar hebben leren kennen. Uit je gedachte zal hij nooit helemaal verdwijnen. Sterkte.
Wat fijn dat jullie samen 15jaar van elkaar hebben mogen genieten. Hij blijft bij je in je gedachten. Sterkte.
Wat hebben jullie hem een prachtig leven gegeven.
Ach wat verdrietig, het is in die jaren toch een gezinslid geworden en dat doet zeer als je het los moet laten. Wat een geweldig verhaal van een speciale poes. Sterkte. Groetjes, Brigitta
Altijd naar om weer een poes te moeten missen.
Een prachtig verhaal Renee en 15 jaar lang plezier van gehad. Oh wat zul je hem missen....... sterkte.
Ach, veel sterkte, het is altijd moeilijk een geliefd huisdier te moeten missen.
Wat heb je dit prachtig beschreven. Ik begrijp dat je verkikkerd op hem was.
Sterkte hoor. Hij blijft vast nog lang met je mee lopen.
groetjes,
Dat was ooit een wijs besluit van Karel, om jullie te "adopteren" als zijn baasjes..hij heeft zo te lezen een fijn leven gehad! Wat een mooi verhaal, Renee en wat zul je hem missen! Maar hij zal voor altijd verankert zijn in je hart! Veel sterkte gewenst!
Wat een mooi verhaal Renée maar wat zal het een gemis zijn. Heel veel sterkte.
Groetjes
Lenie
O wat zal je hem missen, wens je sterkte toe, en wat een ontroerend verhaal, en wat fijn dat je hem een goed tehuis hebt kunnen geven.
Simba onze nieuwe kat, wil ook alleen maar uit de kraan drinken,
Dit verhaal doet mij denken aan ons Hoovertje, die heeft ons geadopteerd ,in de Uk en werd 23 of ouder!
Strekte liefs Joke
Een reactie posten