Het kleine geluks doosje.......

Ja jullie horen het goed ik heb een klein houten doosje met geluk. Iedereen kan zo'n doosje maken maar dan moet je wel één of meerdere katten hebben. Het verhaal gaat zo, katten snorharen brengen geluk en af en toe trek ik er eentje.........hé nee, valt er eentje bij Karel, Witje of Gait uit en die doe ik dan in een mooi houten doosje. Ik heb er al best veel  en bij elke gevonden snorhaar lacht het geluk me iets meer toe.

en als het geluk even weg is heb ik al gauw de neiging om met een schaar......
ah nee!
Ze hebben ze nog hoor zoals jullie kunnen zien.

Dus zoek in mandjes, op quiltjes want snorharen brengen geluk . Nog even een gedichtje over onze lieve Karel.

Karel de kater

Karel was een rare kater,
want hij hield zoveel van water.
Hij sprong zomaar in het bad,
als zijn baasje daar al zat.

Kareltje kon niet echt praten,
maar hij kon wel winden laten.
Kinderen, je gelooft het niet,
zulke winden als hij liet

En de zwarte Twan van Duren,
was de kater van de buren.
Hij kwam vaak bij karel aan,
of die nog wat vis had staan.

Twan kon wandelen op de daken,
en een koelkast open maken,
Twan was eigenlijk een dief,
en toch was hij best erg lief.

Soms zat elk op zijn gemakje,
aan zijn eigen etensbakje,
maar ze vonden't ook niet raar,
om te jatten van elkaar.

Dat werd krabben, dat werd snauwen,
dat werd klagelijk miauwen,
maar dan kwam het toch weer goed,
zoals dat bij vrienden moet.

Karel had met Twan van Duren,
steeds weer nieuwe avonturen,
in de tuin en op het dak,
en bij elke vuilnisbak.

© Willem Wilmink

En dat was ik bijna vergeten, het tafelkleed is af.

Vrolijke groetjes Renée